Net lekker op dreef, website vers online, opdrachten in the pocket en ook nog wat in de pipeline, en dan…….komt er ineens een virus in je vaarwater. Wat doet dat met je als beginnend ondernemer?
Gevoelens all over the place
Poeh wat was dat moeilijk om mee om te gaan. Vorig jaar heel bewust mijn baan opgezegd en de knoop doorgehakt om voor mezelf te beginnen. En nu nog geen jaar later word je ineens geconfronteerd met iets wat echt niemand zag aankomen en zich op kon voorbereiden. Wat voelde ik die eerste weken? Van alles. Verdriet, boosheid, spanning. Ik was eigenlijk ook wel lamgeslagen. Maar ja het was niemand zijn schuld dat opdrachten stopten of bepaalde werkzaamheden wegvielen. Dus ik moest vooral bij mezelf nagaan waardoor mijn verschillende gevoelens ontstonden. Wat vertelden ze me en wat kon ik er het beste mee doen?
Langzamer leven én toch ontspanning
Nu zijn we weken verder en heeft mijn grijze massa overuren gedraaid. Twijfels, vragen, nieuwe ideeën, denken dat ik overal op in moest springen, dat ik trainingen moest gaan volgen. Mijn gedachten schoten van links naar rechts. Tussendoor genoot ik gelukkig ook van de rust en de extra tijd met mijn gezin. Want buiten het feit dat de wereld ineens redelijk stil stond, was het leven zelf langzamer geworden. Alle sociale activiteiten vielen ineens weg. Een beetje hetzelfde wat je ervaart als je een aantal weken, in de zomer, in een warm en loom land doorbrengt. En als dan ook die koperen ploert van Nederland bedenkt dat de wereld beter af is met een zonnetje, dan kun je in je drukke hoofd toch ook ruimte maken voor ontspanning en blijheid.
Druk kan mijn hoofd nog steeds zijn, maar wat ik vooral de afgelopen weken geleerd heb, is dat gevoel er altijd mag zijn. Welk gevoel dan ook. Dit moet je doorvoelen en voor jezelf bepalen wat je ermee gaat doen. Dus ik heb de laatste weken veel laten komen zoals het kwam. En ook veel tijd besteed aan rust, ruimte en reinheid (maar hé die laatste werd ons wel heel erg ingefluisterd).
Een VA (vie-ee) met DNA (die-en-ee)
Want om nog even op die twijfel terug te komen waar ik het over had. Ik wist ook ineens niet meer of ik wel op goede weg zat. Moest ik iets anders gaan bedenken of moest ik helemaal iets anders gaan doen? Conclusie; ECHT NIET! Ik weet wie ik ben, wat ik kan en vooral ook waar ik goed in ben. Ik ben die spin in het web, de ontzorger, de structuurliefhebber, de regelaar, de planner en de sociale Syl. Want weet je, ik kan wel iets anders gaan bedenken maar dat ben IK niet. Dat is dan niet mijn DNA en gaat dus niet werken. Doen waar je blij van wordt en waar je goed in bent. Dat geeft energie, zin om vooruit te denken én jezelf te ontwikkelen.
Mijn initiële gevoel is er weer en daar kan ik tenminste wat mee. Mijn basis is bekend en ook al is het nu even lastig allemaal, ik weet zeker dat ik nu of eventueel later weer kan doen waar ik heel blij van word. Ondersteunen en ontzorgen waar het nodig is.
En écht niet dat een virus in mijn vaarwater dat gevoel gaat weghalen!